fragment powieści
Przez otwory w murze widziałem podchodzących Rosjan, trzymających się za dwoma czołowymi T-34.
- Erich, szybko! - syknąłem do Schmidta.Syk wystrzału i pocisk panzerfausta bezbłędnie uderzył w górę wieży, w miejscu, gdzie wznosiła się wieżyczka dowódcy czołgu. Momentalnie nacisnąłem spust Mausera, a pocisk rozerwał plecakowy zbiornik, wywołując drugą eksplozję. Z dołu reszta drużyny zaczęła grzać do czerwonoarmistów, którzy przewracali się jak szmaciane kukiełki. W kadłubie czołgu podniósł się właz kierowcy, więc, raz po razie, władowałem weń trzy pociski. Ruscy w panice cofali się, ciała leżały na ulicy, kilka nadal się ruszało. Wylot lufy mojego karabinu skierował się na jednego z pełznących i zatrzymał się na nim. Nie nacisnąłem spustu. Po prostu obojętnie go śledziłem.
