|
|
|||||||||||||||||||||||||||||
W 1977 roku Tomasz Strzyżewski, pracownik krakowskiej delegatury urzędu cenzury (nazywanego dla niepoznaki Głównym Urzędem Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk), wywiózł potajemnie do Szwecji ponad 700 stron własnoręcznie przepisanych zapisów i zaleceń cenzorskich znajdujących się w Księdze zapisów i zaleceń GUKPPiW oraz szeroki, a zatem reprezentatywny, zbiór periodycznych materiałów instruktażowych i analityczno-sprawozdawczych tego urzędu w formie oryginalnej. Kłamstwo PRL-u zostało zdemaskowane.Po raz pierwszy Czarna księga cenzury PRL ukazała się w 1977 roku i było to jej jak na razie jedyne wydanie. W tzw. wolnej Polsce, której 25. rocznicę tak hucznie obchodziliśmy, nie znalazł się ani jeden wydawca, który chciałby ją ponownie wydać. W 2007 roku umowę na wydanie książki podpisało z autorem Narodowe Centrum Kultury, które po 2 latach przygotowań zakończyło prace nad jej wydaniem bardzo znamiennym komunikatem, że "wykonanie zamówienia (wydanie Księgi cenzury) może istotnie zagrozić interesowi publicznemu z uwagi na wrażliwą społecznie tematykę publikacji"
