Sulamita Kacyzne lubiła powtarzać, że miała nieszczęście przeżyć wojnę. Nigdy nie urodziła dzieci, bo po wojennych doświadczeniach założenie rodziny wydało się jej niedorzecznością, stała się natomiast opiekunką wspomnień: o Warszawie, przyjaciołach, o ojcu, znanym fotografie i publicyście. Willę w Rzymie, w której zamieszkała po wojnie, zamieniła w muzeum świata, który zniknął z dnia na dzień.Pozostały po nim jeszcze opowieści, których wysłuchuje Pierre. Sulamita, Żydówka z Polski i Pierre, wcześnie osierocony, młody Paryżanin - alter ego autora, prowadzą zażyłą korespondencję. Z przywoływanych przez starszą kobietę prawdziwych historii wyłania się obraz żydowskiego życia w przedwojennej Polsce i Europie: fascynującego, ale naznaczonego tragedią. Spoiwem wciąż intensywnych wspomnień Sulamity o nadwiślańskiej Atlantydzie są losy trójki przyjaciół, pisarzy, bon vivantów, rewolucjonistów: Uriego Cwi Grinberga, Pereca Markisza, Melecha Rawicza.Z kraju bez miłości to kalejdoskop kilku porywających biografii i zarazem szeroki portret kultury żydowskiej sięgający aż po czasy współczesne. To historie z życia codziennego miasteczek i małych sztetli, opowieści o znanych i nieznanych Żydach, rabinach, ich żonach, rzemieślnikach i kupcach. Warszawa, Lwów, Moskwa, Tel Awiw, Montreal - w tekście przeplatają się miasta i ich biblioteki. Spotykają się potomkowie bohaterów i rzeczy, które po nich pozostały. Kilkuletnia praca Gillesa Roziera, w archiwach i w terenie, zaowocowała frapującym, nieprzewidywalnym tekstem, który ocala od niepamięci kawałek żydowskiego świata.
